از قبل یه دبه ترشی آماده کردم برای روز مبادا
فعلا روزگار سپری میکنیم ببینیم بعدا چی پیش میاد
شایدم ازدواج نکردم.... ازدواج قانون که نیست یه انتخابه... بعضیا با ازدواج تکمیل میشن بعضیا با موفقیت تکمیل میشن...
اینو خیلی تو گوش جامعه و مخصوصا دخترا کردن که بدون ازدواج آدم ناقصه... در حالی که من اگه حتی از نظر عاطفی هم گاهی کم بیارم هر کاری برای خوب کردنش میکنم که محتاج کسی جز خودم نباشم و به قولی آویزون این و اون نمیشم....
هیچ وقت تو زندگیم هیچ نیازی(چه عاطفی، چه مالی،چه تنهایی)منو مجبور نکرده که به کسی التماس کنم شده یه وقتایی دست خودمو گرفتم با خودم رفتم کافی شاپ برای خودم گل خریدم ولی وارد رابطه اشتباه نشدم و اگه بشم زود ازش درمیام...
البته به نظر خودم این ویژگی برای آقایون خیلی جذابه.
مورد های زیادی دیدم که به خاطر این ویژگی ازم خواستگاری کردن...
ولی خب ببینید چیزی که الان فراوان ریخته شوهره...
حالا بماند که همه مثل اون آقایی که تعریف میکنم خوب نیستن...
ولی جنس مخالف تو 80سالگی هم پیدا میشه... مهم موفقیته که عمرم بگذره دیگه بدست نمیاد...
راستش من برای زندگیم ارزش قائل بودم و هستم به جون خودم قسم میخورم تا حالا نشده یه هفته برای دلخوشی استراحت کنم و فکر میکنم واقعا موفقیت لازمه زندگیه. فکر میکنم هدف زندگی من تو اینا خلاصه شده.
وگرنه جنس مخالف که ریخته همه جا آدم هیچ چی هم نباشه اصلا بی شخصیت و زشت باشه، کافیه تو خیابون یه لبخند بزنه هزارتا گیرش میاد... آدم باید به غیر از جنس مخالف به هدف خلقتش هم فکر کنه...
هدفی که انسان رو از بقیه حیوانات جدا میکنه...
آدم باید تا آخرین لحظه نفسش از اون آرزوی قلبیش دفاع کنه...
موفقیت هزینه میخواد منم هرجوری که شده هزینه اشو پرداخت میکنم شده از جون و عمرم مایه بزارم یا از ازدواج... بهاش هرچیزی باشه بی چشم داشت پرداخت میکنم.... حتی اگه ریسک باشه بازم پرداخت میکنم...
خب افکارم متفاوته ولی زندگیمم متفاوته
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط norm
